De afgelopen weken betrapte ik me erop, mijn binnenkant klopte niet met mijn buitenkant.. Hoe dan? In tranen zat ik tegen mijn bed aan geleund. Mijn oog viel op mijn moodboard vol met de intenties die ik begin 2022 heb neer geplakt. Ik kan me die bewuste avond nog goed herinneren. Gezellig met vriendinnen op de grond, met wijn en hapjes elkaars intenties delen. Wensen uitspreken. Het nieuwe jaar neerzetten en vooruit kijken naar wat komen gaat.. Ik kwam tijdens die avond de tekst tegen 'the way out is in' , ik vond hem mooi en plakte hem op mijn bord. Niet wetende dat het weliswaar 9 maanden duurde voordat ik ook maar werkelijk begreep wat ik eigenlijk had opgeplakt.
Al leunend tegen mijn bed, met een hoofd vol gedachtes en tranen die vloeiden realiseerde ik dat ik mezelf voorbij was gelopen. Veel te veel naar buiten.. kan dat? Ja dus; ieder geval bij mij wel. Bezig zijn met anderen, voldoen aan de vragen, geven wat er gevraagd wordt zonder enige ademhaling. Want geloof me ik gééf graag.. Maar ik ben me er nu bewust van dat geven nog dieper en fijner gebeurt als je eerst jezelf in de spiegel aankijkt, adem haalt en dán reageert. Ik antwoord al voordat ik na gedacht hebt. Zo ontstonden er weleens drie afspraken tegelijk op een hetzelfde tijdstip of had ik snel gezegd dat manlief het even kon maken (die is toch handig?!) maar vergat ik dat zijn vrije dag hierdoor vol afspraken stond. Goh.. tsja.. ik weet me er vaak best uit te kletsen of te lachen, handig zo een praatgrage kwebbel maar vermoeiend is het wel. Dus ja.. die woorden, die zin 'the way out is in' hing er niet voor niks. Als een spiegel zweefden de letters voor mijn ogen, als een zaadje viel die recht in mijn hart en begreep ik wat er werkelijk stond. Vanbinnen naar buiten.. maar eerst dus naar binnen. Binnen naar mijn eigen ademhaling, mijn gedachtes, mijn gevoel vóór ik antwoord geef. Lang leve de herfst, als een voorbeeld laten de bomen zien wat er gedaan moet worden. Naar binnen keren, levenssappen stoppen zodra blaadjes vallen en de energie teruggaat naar de kern.. Doe je mee?