Onder al die laagjes..

Ik verlang naar je huid.. jou aan te raken en je zachtheid te voelen. Met mijn ogen dicht kan ik de kneedbaarheid van je lichaam nog voelen tussen mijn vingers. Ik zou je oneindige vele sproeten willen tellen, één voor één.

Ik zou bij je in bed willen kruipen, even dicht tegen je aan.. terwijl ik er vroeger zo vaak naast stond, mij te verwonderen over hoe diep je sliep terwijl ik op pad was geweest.

Huidhonger.. Ja dat is wat ik voel, dat is waar ik naar verlang. Want misschien komen we door het voelen wel door onze huiden heen, dichter bij ons hart. Vallen de laagjes van ons af en kunnen we samen weer moeder & kind zijn..