Het huis...
kil en koud voelt het aan. De sfeer is weg of is het er eigenlijk nooit geweest?
'Een huis bouwt men met stenen, een thuis met liefde' Die tekst stond op een bordje. Dat hing in het halletje bij de voordeur. Fascinerend las ik hem als kind vaak. Voor mij voelt het als een huis. Een huis vol herinneringen, verdriet, pijn, gelach, ruzie, veel patat en spelletjes.
De vloerbedekking boven draagt alles mee. Die heeft alles gezien en gevoeld, vijfendertig jaar lang. Ik raak het aan en wordt overmand met emoties..
Afscheid nemen.. ik ben terug gekomen om dát te doen. Niet met een klap en gekwetst hart de deur dicht maar met een 'dankjewel huis'..
------------------------------------------------------------
Muren vertellen
een onzichtbaar verleden.
Wie hoort het verhaal..