Wij wonen binnen ons Centraal Wonen in een huis op de hoek. Een heerlijke plek zo met het bos naast de deur, het uitzicht uit het raam en de kinderen die gemakkelijk via achter of voor naar binnen lopen. Maar goed, wonen op een hoek brengt ook andere leuke geluiden en bewegingen met zich mee. Ik vind het leuk om er wat over te delen.
De gesprekken die je hoort als je boven in bed ligt of zomers in de tuin zit zijn opmerkelijk prachtig! Men denkt dan om een hoek te staan, maar wél tegen onze muur. En geloof me, ons takken hegje, zelf gefabriceerd, is echt geen geluidswal hoor! Haha! Een zoen, geschuifel tegen de muur, gegiechel van spanning, buren die hun hond uitlaten, verdriet om een geliefde wat gedeeld word met een ander, een boos telefoontje van het werk, gesnik en oprecht verdriet, frustraties, puberende jongens die voetballen en botsen. Bezorgers die het huisnummer niet kunnen vinden van de besteller, nieuwe mensen die het hofje bewonderen en flink naar binnen gluren. Zaklantaarns die via het zij-raam 's avonds naar binnen schijnen, kinderen die ons via het zijraam bewonderen. (inclusief platte neuzen mét inhoud tegen het raam)
Inmiddels zijn we flink wat gewend en genieten we er van. Want ja; lachen en meedoen is toch eigenlijk gewoon leuk?
Ik kan het vaak niet laten om soms een extra ondertiteling te geven.. Lees: liggen we boven in bed, hoor ik geschuifel en gesmak? Dan fluit ik; 'Fiet fieuw.' Samen lachen wij dan weer om de rennende voetstappen of een prullenbak die valt omdat 'men' betrapt is.
Praten de buren onder ons raam en sluiten ze af met "welterusten"? Dan roepen we ook 'slaap lekker buurman!'. Vaak hebben we dan de volgende dag een smiley op de app.
De voetstappen van onze buren hebben we leren kennen, we horen inmiddels aan de voet-stap wie er voorbij loopt. De 1 met een snelle trippelpas, de ander altijd met een kuch tijdens het lopen, een ratelende fiets erbij, een hijgende hond die mee rent..
Het is een gemis als er bepaalde voetstappen niet meer te horen zijn, zoals bij het overlijden van 1 van onze buren. Wat hebben we hem vaak 'geplaagd'; met zijn klompen aan naar de moestuin lopend (bam bam) en in de zomer konden we hem zélfs ruiken, met de bloemige parfum lucht die hij bij zich droeg :) Met de woorden 'ik mis je voetstappen rondom ons huis' hebben we afscheid van hem genomen.. Want nu zijn, zijn zware voetstappen er niet meer.
---------
wonen op de hoek
geluid en geroezemoes
een ziel op de stoep
-----------
