De haven, een plek van bedrijvigheid.
Waar het water klotst tegen de kant.
Zout water, verbonden met de zee
Deze haven is voor mij verbonden met mijn jeugd.
Tranen zijn hier gevloeid, mijmeringen van de donkere diepte..
Een plek van ontmoetingen en naar de overkant varen.
De plek waar mijn vader ook graag kwam.
Die ene foto van ons hele gezin hier op deze kade, die uiteindelijk verscheurd in mijn kamer lag. Verscheurd door verdriet en gebrokenheid.
Nu zit ik hier weer op die plek, mij te verbinden met m'n vroegere jeugd.
Om de cirkel heel te maken, de foto- herinneringen voor even weer levend.
Om afscheid te nemen van wat was.
Met een traan en gemengde gevoelens maar met een diepe 'het is oké'.