Terwijl ik begin met schrijven hoor ik buiten het gelach van de kinderen, ruik ik de geur van net gevallen regen en voel ik de wind door mijn haren. Het is zomer in Nederland! :) Waar 2 a 4 seizoenen in 1 week voorkomen. Je kunt hier genieten van waterplassen, zonnestralen, dikke truien in de avonduren en blote voeten op het zand.
Wij hebben geen grootse plannen gemaakt voor dit jaar. Althans als volwassenen ervaren we dat zo. Zodra je niet op vakantie gaat of niet naar het buitenland hou je het in de volksmond “klein”. Voor de kinderen is vakantie; vakantie. Vrij zijn, uit bed komen wanneer je wilt, naar bed gaan wanneer je moe bent, eindeloos spelen of lezen. Genieten!
En deze zomer.., hebben wij de ideeën doos geïntroduceerd. Ik kan je zeggen; als mama blijf ik mij verwonderen over de “uitjes” die de kinderen dan benoemen. Want ja, ook al leer ik mezelf en geloof ik het zelfs (!) dat vakantie, gewoon vrij zijn is. Is het in mijn hoofd ook nog alsof je dan iets heeeel groots moet gaan doen of beleven. Terwijl een kleine activiteit net zo groot qua beleving kan zijn. Laat dit nu ook de les zijn die onze kinderen mij weer leren..
De ideeën doos is een oude schoenendoos met een gleufje erin. Van buiten is de doos versierd met zomerse tekeningen en kleuren. Binnenin dwalen de ingestopte, zelf geschreven of getekende briefjes van ons viertjes. De vraag was: “wat zou je deze zomer willen beleven?” Al ver voor de vakantie stond de doos er en zijn er op verschillende momenten briefjes ingestopt. Op de eerste dag van de vakantie zijn we 1 voor 1 geblinddoekt en hebben we er allemaal een briefje uitgehaald. De afspraak is, dat we niet alles (meteen) gaan doen maar dat we kijken of het lukt en wanneer.
En wat een vreugde bij het blinddoeken en oplezen van de briefjes!! Zoonlief maakte een sprongetje en beet z’n nagels kort en klein van spanning “welk briefje/ideetje zullen we trekken?” Dochterlief opende gewoon de doos, terwijl ik mijn blinddoek op had en legde haar getekende briefje zo neer “dat mama die vast als eerste pakt”. ;-) Ja zelfs deze kleine activiteit brengt grotere vreugde mee dan ik eerst dacht.
En wat stond er, tot nu toe, op de briefjes? “Wandelen om 05.00 uur in de ochtend door het bos, dagje chillen, zwemmen in het krokodillen zwembad, veertjes zoeken in het bos, samen met papa een vogelhuisje maken, naar Opa en Oma fietsen, dagje spelletjes doen & zwemmen” Deze activiteiten, op “naar Opa en Oma fietsen na”, hebben we de afgelopen weken beleefd en gedaan. Je kunt bijna raden welke van de kinderen zijn en welke van ons als ouders.. Nu zijn we in afwachting van morgen. Na het ontbijt mogen er opnieuw vier briefjes getrokken worden. Zoonlief is serieus al “zenuwachtig”, tot twee keer toe heeft hij mij aan het denken-verbazen gezet vandaag met de woorden “ik heb zo een zin in morgen!” Ik liep zelfs eind van de ochtend naar manlief toe “heb jij de kinderen iets beloofd morgen, gaan we iets doen?”
Waarop manlief mij grijnzend aankeek “ja we gaan weer vier kaartjes trekken mama, super spannend!”
Wat zou er dit keer op staan?
